HUZUR İÇİNDE UYU MICHAEL!
Bugün web sitemde Paris – Roubaix’ye dair bir hikaye yok çünkü bunun bir önemi yok. Evet, favori pave klasiğim Paris – Roubaix için haftalardır çalışıyordum. Klasik sezonunu güçlü bir sonuç ve iyi bir performansla noktalayıp Sarah (Van Aert’ın kız arkadaşı) ile hak edilmiş bir tatilin keyfini çıkarmak istiyordum. Ne yazık ki durum tamamıyla farklı. Klasik sezonu boyunca elde ettiğim tüm sonuçlar takım arkadaşımız Michael Goolaerts’ın ölümüyle bir anda ortadan kayboldu. Bu benim yol sezonunu nasıl bitirdiğimdir; ağızımda acı bir tat ile. Bu hala gerçek değilmiş gibi geliyor. Michael’ı bisiklete başladığımdan beri tanıyorum, ikimiz de 1994’te doğduk ve dahası ikimiz de aynı bölgeden geliyoruz. Dolayısıyla birbirimizle uzun zaman boyunca rakip olarak yarıştık ve yalnızca geçen seneden beri takım arkadaşıydık. Michael’ı her zaman güler yüzlü bir adam olarak hatırlayacağım. Asla kötü niyetli olmayan ve her zaman ekstrem şekilde yetenekli bir takım arkadaşı olarak. Bana göre olgunlaşmak için biraz daha zamana ihtiyaç duysa da aslında bu yıl büyük bir yol kat etmişti.
Paris – Roubaix aslında Michael’ın hayal yarışıydı. Geçen Çarşamba, takımla birlikte “Cehennemi” keşfe gittiğimizde ve kaçış grubu oluştuktan sonra onunla yarış içinde de bunu konuşmuştuk. Michael yarış içinde elinden geldiğince bana yardım edecekti. Ama bu olmadı. Yarış anında neler olduğunu bilmiyordum. Sportif direktör beni bilgilendirmeme yönünde bir karar vermişti ve bence bu, o anda alınmış doğru bir karardı. Michael’ın durumu karşısında hepimiz karanlık içindeydik ama yine de her şeyin iyi olacağına dair umut içimizde uzun bir süre sağlam kaldı.
Olumlu bir sinyal beklerken birbirimize destek olduk. Ancak ne yazık ki olumlu sinyal gelmedi ve gece yarısı Michael içinde bulunduğu savaşı kaybetti. “Paris – Roubaix’nin “Kuzeyin Cehennemi” sloganı onun için cennetin kapılarını araladı. O gün ne düşüneceğimi hala bilemiyorum.
Michael’ın durumunun ciddiyeti hakkında ise yarıştan hemen sonra bilgi sahibi oldum ve takip eden saatlerde ilk önce takım otobüsünde, ardından ise Nazareth’teki takım otelinde takım arkadaşlarımızla birlikte birbirimize destek olarak zaman geçirdik.
Yalnızca harika bir takım arkadaşını değil, ama aynı zamanda iyi bir dostu da kaybettim. Sarah ve ben Çarşamba günü Amerika’nın batı kıyılarında olmayı planladığımız seyahatimizi iptal etme kararı aldık. Artık bu tatilin bizim için bir önemi yok ve hangi koşullar altında olursa olsun, Michael’ın cenaze törenini kaçırmak istemiyorum.
Son olarak, Sarah ve kendim adına Michael’ı seven herkese metanet diliyorum. Lütfen Michael’ı hayat dolu hatırlayın, tıpkı benim de ebedi gülümsemesi ile bu yaramaz adamı her zaman hatırlayacağım gibi. Huzur içinde uyu, dostum!
E-Posta bültenimize abone olun, en son haber ve röpörtajlardan ilk sizin haberiniz olsun!
