Yazı Giles Belbin Fotoğraf Danny Bird
Nisan ayının ilk hafta Pazar sabahı… Sint-Niklaas’dan başlayan 173 bisikletçinin anılarından 1985 Flanders Turu uzun süre çıkmayacaktı, zira 271km’nin ardından Meerbeke’da son bulacak yarış, acımasız bir güne sahne olacaktı. Yarışın henüz daha başında peloton, yüzüne tokat gibi çarpan sert rüzgarlarla baş etti. Şiddetli yağmur ise çamur deryasına dönen ünlü Arnavut kaldırımlarını geçilmez bir hale soktu.
Bisikletçiler yola bisikletlerini omuzlarına alarak devam etmek zorunda kaldı. Hatta bazıları yokuş yukarı daha rahat koşabilmek için ayakkabılarını bile çıkardı. Hollanda gazetesi Leidsch Dagblad “Flaman bölgesinin kaygan taşları, acımasız tepeleri ve çamurlu yollarından oluşan bir cehennem” başlığını attı. Gazeteci ve yazar Rik Vanwalleghem ise yarışı köşesine şu kelimelerle taşıdı: “Efsanevi bir Ronde’ydi.”
Finişe yalnızca 24 bisikletçi ulaşabildi. Bu isimlerden beşi Panasonic kadrosunda yer alıyordu. Böylesi bir edisyonda takımdan beş sporcunun yarışı tamamlaması başlı başına etkileyiciydi. Buna karşılık, Hollanda merkezli ekibin kutlama için başka nedenleri de vardı. Bir önceki yıl bisiklet dünyasına merhaba diyen Panasonic’in kuruluşundan bu yana takım arkadaşı olan Eric Vanderaerden ve Phil Anderson, yarışın ilerleyen aşamalarında hakimiyeti ele geçirdiler. İkili, yarışın bitime 20km kala geçilecek ölümcül dik Muur de Geraardsbergen’in hemen öncesinde Hollandalı rakipleri Hennie Kuiper’i yakaladı ve podyumun ilk iki basamağına çıktılar.
Panasonic’in Belçika ulusal şampiyonluğunu sembolize eden üç şeritli formasıyla Vanderaerden, kendisine şampiyonluğu getirecek atağını Muur’de gerçekleştirdi. Zirvesinde şapel bulunan tırmanışı tamamladığında, seyircilerin alkışlarından hoşnut görünen 23 yaşındaki Vanderaerden, bardaktan boşalırcasına yağan yağmura meydan okuyarak, Anderson’un 41 saniye önünde zafere ulaştı.
“Grup sprinti kazanarak Belçika şampiyonu olmuştum, ama basında takım arkadaşlarımın yardımları olmasaydı kazanamayacağım yazılıp çizildi” diyecekti Vanderaerden. “Artık farklı bir şekilde de kazanabildiğimi herkes görmüş oldu.”
Ancak galibiyet beraberinde tartışmaları getirdi. Güçlü olanın kendisi olduğu iddiasında bulunan Anderson, 2015 yılında verdiği bir röportajda, Muur’de tempoyu ele geçirmişken Vanderaerden’in atağını gerçekleştirmeden önce kendisine hızı düşürmesini söylediğini dile getirdi. Bu tartışmalar bile Hollandalı Peter Post yönetimindeki takımın ne denli kuvvetli olduğunun bir göstergesiydi.
Leidsch Dagblad’ın görüşü, “Disiplinden yoksun takımlarla dolu bir peloton içerisinde Post gibi bir lider, takımın elinden gelenin en iyisini yapacağının bir garantisidir” yönündeydi. Üç gün sonra, Anderson’un bir kez daha ikinci sırada tamamladığı Gent-Wevelgem’i kazanan Vanderaerden, Panasonic’in tek günlük yarışlardaki başarısının altını kalınca çizdi.
Raleigh’in küllerinden
Panasonic takımı ilk yarışına 1984’te çıktı. Paris-Roubaix şampiyonu ve tarihin gördüğü en iyi six-day (altı gün süren pist bisikleti yarışları) yarışçılarından biri olan Post, 10 yıl kadar önce, menajerlik kariyerine Raleigh takımıyla başlamıştı. Yeni görevinde Post, “total bisiklet” konseptini hayata geçirdi. Yeni sistem; bisikletçilerin rolleri ve hedefleri kesin hatlarla tanımlanması ve aynı liderler yerine, yarışa göre korunan bisikletçilerin seçilmesi esasına dayanıyordu. Post’un rehberliğinde birçok önemli tek günlük yarış ve 1980 Fransa Turu’nu kazanan Raleigh, bir hayli başarılıydı.
Post, Raleigh’de, “total bisiklet” kavramını tanıttı ve liderleri yarış bazında belirledi
1983 yılında Raleigh’in isim sponsorluğundan çekilme kararı almasıyla (Raleigh 1985’e kadar ikinci sponsor olarak kalacaktı) Post yeni arayışlara girdi. Çok geçmeden de Panasonic ile anlaştı ancak belirsizlikle geçen günler işleri zorlaştırmıştı.
İlk olarak, Raleigh’de Post’un kilit yarışçılarından biri olan, Flanders Turu’nun iki edisyonunu (1979 ve 1983) ve Paris-Roubaix’yi (1982) kazanmış Jan Raas, Hollanda merkezli rakip bir takım kurduğunu duyurdu. İkilinin arası, 1982/1983 sezonu sırasında Post’un organizatörü olduğu Rotterdam Six-Day yarışında açıldı. Patrick Sercu ve Rene Pijnen’in partnerleri sakatlanınca Post, Sercu ve Raas’ın ezeli rakibi Pijnen’i bir araya getirdi. Raas ve ortağı yarışa liderlik ederken, gün sonunda gülen taraf Sercu ve Pijnen olmuştu.
Post’un yarış kurallarını uyguladığını söylemesine rağmen Raas, patronu tarafından ihanete uğradığını düşünüyordu. Bu nedenle de 1983’te Raas, 1984 sezonu için Post’un takımına katılmamayı seçti. Daha da ileriye giden Hollandalı bisikletçi, Raleigh için kermes yarışına girmek yerine yeni Kwantum ekibinin lansmanına katıldı.
Ardından Post, eski Dünya Şampiyonu ve Raleigh binicisi olan Gerze Knetemann’ı Panasonic bisikletçisi olarak basına tanıtmasına rağmen, yardımcı gelir haklarından beklenen gelir sağlanamayınca transferden utanç verici bir u dönüşü ile vazgeçmek zorunda kaldı. Sonuçta Raas, Cees Priem ve Ludo Peeters gibi kilit bisikletçiler de dahil Raleigh’den altı takım arkadaşını Kwantum’a götürdü.
Raas ile arasının açılması Panasonic’in ilk birkaç ayının karmaşayla geçmesine neden oldu. Takım yarış sezonu başladıktan sonra normale dönebildi. İşin gerçeği, bir dizi Hollandalı ve Belçikalı bisikletçiyi bir araya getiren Post (tek bir Avustralyalı vardı, Anderson), genç ve deneyimli isimlerden oluşan güçlü bir karışım elde etti. Şubat ayında Eddy Planckaert, Etoile de Besseges’de dört etap zaferi ve genel klasmanı aldığında takım başarıya kısa sürede ulaşmış oldu. Johan Lammerts’in Flanders Turu’nu solo bir atakla kazanarak takıma ilk büyük yarış galibiyetini getirmesine kadar geçen sürede takım, Het Volk, Kuurne-Brussels-Kuurne ve Harelbeke’de zaferler kazandı.
Panasonic’in ilk ayları tartışmalarla geçse de yarış sezonu başladıktan sonra her şey normale döndü
Panasonic 1992’ye kadar ana sponsor olarak kaldı. Tüm Büyük Turlar’da etap galibiyeti yanında Fransa Turu’nda yeşil mayo ve Vanderaerden’ın 1985 Flanders galibiyetine ek olarak, Panasonic bisikletçileri üç Paris-Roubaix (1987, 1989 ve 1990) ve bir Liege-Bastogne-Liege (1990) zaferi tattı. Yine de Post’un bazen Panasonic ekibinin kazandığına değil de Raas’ın takımının kaybettiğinde daha mutlu olduğu düşünülüyordu.
Bu mayo, Belçika’nın Boom kentindeki Bike Experience Center’da sergilenen bir koleksiyonun parçası. İletişim: deschorre.be/develodroom.html
