Carrera. Bu İtalyan takımı, Stephen Roche, Marco Pantani ve Taşkent Terörü gibi isimlerle 13 yıl boyunca zirvede yer aldı.
1991 Tour de France’ın son bir etabı kalmışken, Carrera sportif direktörü Davide Boifava, muhtemelen Tour’un takımı adına başarılı geçtiğini düşünüyordu. Üç haftalık yarıştan sonra, Carrera’dan Claudio Chiappucci bir etap galibiyeti, genel klasman üçüncülüğü ve polka-dot mayoyu elde ederken, takımla ilk sezonunu geçiren görülmedik bir sprintrer olan Özbek Djamolidine Abdoujaparov, iki etap alarak yeşil mayoya sıkıca tutunmuştu.
2009 yılında televizyon sunucusu Gary Imlach tarafından “Tour tarihinin en öldürmeye meyilli sprint stiline” sahip bisikletçi olarak tanımlanan Abdoujaparov, 1991 Tour’un başlarında rakibi, sprinter Johan Museeuw’u kızdırmıştı. Belçikalı, Carrera sporcusunun dördüncü etapta kendisini bariyerlere doğru gitmeye zorladığını iddia etti.
Museeuw daha sonra, “O hep aynı. Bu adil değil” dedi. Bisikletçiler “Taşkent Terörü” lakaplı Abdoujaparov’un patlamaya hazır bir saatli bomba olduğundan şikayet ettiler.
Puan klasmanında tartışmasız liderliğine ve yeşil formayı kariyerinde ilk kez Champs-Élysées’de taşımasına rağmen Abdoujaparov, Tour’unu üçüncü etap galibiyetiyle taçlandırmak istedi. Kendisini hikayenin baş kahramanı yapmaya kararlıydı. Umduğundan çok farklı bir şekilde olsa da, hedefine ulaştı. 1991 Tour’unun son sprinti kaynama noktasına ulaştığında, Abdoujaparov, – başı aşağıda ve kendine özgü tarzında çalışan bacaklarıyla – bariyere yakındı. Görünüşe göre çok yakındı. Tamamen galibiyete odaklanmışken, bariyerlere çarptı ve Tour’un tanık olduğu en yüksek hızlı çarpışmalardan birinde gidonunun üzerinden uçtu. Elbette bir dizi başka bisikletçiyi de düşürdü. Köprücük kemiğini kırdı ve üstelik sarsıntı geçiriyordu. Yaklaşık 20 dakika sonra finiş çizgisini geçip doğrudan kendisini bekleyen ambulansa götürüldü.
Ancak finişten topallayarak geçse de, Taşkent Terörü, Carrera’nın ilk ve tek Tour puan mayosunu resmen korumayı başardı. Kürsüde durup kutlama yapacağı yerde, acı içinde hastaneye kaldırılsa bile.
Roche’nin üçlü tacı
Carrera takımı,1979’dan beri yarışan, yıldızı Giovanni Battaglin ile 1981 yılındaki Vuelta ve Giro’da çifte büyük tur zaferleri dahil, bir dizi büyük galibiyet alan Inoxpran takımından doğdu.
1965 yılında üç kardeşin kurduğu İtalyan kot üreticisi Carrera, 1984 yılında takımın isim sponsorluğunu üstlendikten sonra, Guido Bontempi, Mart ayında TirrenoAdriatico prologunu kazanıp, takımın bu isimle ilk galibiyetini tescil ettirdi. Bir aydan kısa bir süre sonra Bontempi, Gent-Wevelgem’i de alarak takıma ilk Klasik zaferine taşıdı.
Daha sonraki yıllarda, iki MilanSan Remo başarısı (sırasıyla 1987 ve 1991’de Erich Mächler ve Chiappucci) ve Liège-Bastogne-Liège’de bir zafer (Rolf Sørensen, 1993) dahil olmak üzere diğer Klasikler de kazanıldı.
Yine de takımın en iyi sezonu şüphesiz 1987’ydi. İrlandalı Stephen Roche, Tour’da üçüncü olduğu 1985’ten sonra takıma imza atmıştı. İyi maaşlı bir potansiyel Tour galibi olarak renklerine katıldığı takımda geçen ilk sezonu, kendi sözleriyle “bir fiyaskoydu” 1986 Giro’da İtalyan takım arkadaşı Roberto Visentini’nin galibiyete ulaşması için çalışırken ciddi bir diz sakatlığı geçirmişti. Takımın beklediği kadar çok yarışa gidemedi ve kayda değer sonuçlar alamadı.
1986 kışında Carrera yönetimi İrlandalıyı aradı ve maaşında indirime gitmek istediklerini söyledi. Roche, Paskalya’ya kadar işler düzelmezse müzakere edeceğini kabul ederek takımdan zaman istedi. İyi bir cerrah bulan ve güçlü bir sezon önce antrenmanın tadını çıkaran Roche, 1987 yılına parasının hakkını vereceğini kanıtlayabileceğinden emin olarak girdi. Geri dönüşü kimsenin umut etmeye cesaret edemeyeceği kadar iyi olacaktı.
“O zamandan beri kimse başaramadı”
Roche, önce Tour of Valencia’yı kazandı. Daha sonra, Paris-Nice ve LiègeBastogne-Liège’i az farkla kaybettikten sonra, Giro’ya gitmeden önce Tour of Romandie’yi kazandı. Orada, takım arkadaşı Visentini ile devasa bir mücadeleye girdi ve yarışın tarihteki ilk İrlandalı galibi olsa da, sonrasında hem Carrera yönetiminin hem takım taraftarlarının gazabına katlandı.
Roche 2016’da konu hakkında, “Gazeteciler Giro’da ne zaman eve gideceğimi soruyorlardı” dedi. “Ne isterseniz yapın hiçbir yere gitmiyorum dedim. Her gece odama kadar eşlik edilerek, kapıda korumam dururken, masörüm yemeğimi yaparken, mekaniğim bisikletime göz kulak olurken, start çizgisine giderken de finişten otele geçerken de eşlik edilerek 16 gün geçirdim. Harikaydı, biliyor musun?”
Ama Roche daha yeni başlamıştı. Altı hafta sonra Tour unvanını kazandı. Ardından, Avusturya’da gökkuşağı formayı aldı. Pembe, sarı ve gökkuşağı – Carrera sporcusu, bisikletin en çok arzulanan üç formasını tek bir sezonda elde etmişti. Bunu daha önce sadece Eddy Merckx yapmıştı. O zamandan beri de kimse başaramadı.
Korsan’ın girişi
Roche, yıl sonunda takımdan ayrıldı ve Marco Pantani’nin de imzaladığı 1992’de geri döndü. Marco Pantani takıma yılın ortasında katıldı ve 1996’daki kapanışına kadar takımda kaldı. İlk büyük tur etap galibiyetlerini Carrera ile 1994’te Giro’da Dolomitler’de peş peşe yapılan inanılmaz derecede zor iki etapta aldı. Merano ve Aprica’da etap kazanıp, Monte Giovo, Mortirolo ve Santa Cristina’nın tırmanışlarıyla efsane konumuna erişti.
La Stampa’da Gianni Ranieri, “Cesena doğumlu 24 yaşındaki bu çocuk, belki de İtalyan bisikletinin beklediği büyük tırmanışçıdır” diye yazdı. Pantani ertesi yıl ilk Tour etaplarını Alpe d’Huez ve GuzetNeige’in zirvelerinde kazanarak genel klasmanı 13. sırada bitirdi.
Carrera, sporda 13 yıl geçirdikten sonra 1996 yılının sonunda sponsorluğunu çekti. İsviçreli Markus Zberg, Grand Prix Wilhelm Tell’in bir etabında takımın son galibiyetini aldı.
Bu forma, Paul Van Bommel’in Belçika Boom’daki Bisiklet Deneyim Merkezi’nde sergilenen hatıra koleksiyonunun bir parçasıdır. Daha fazla bilgi için deschorre.be/ develodroom.html adresini ziyaret edebilirisiniz.
Bu yazı Cyclist Türkiye Kasım 2020 sayısında yer almıştır.
